Αν ο Ν. Μακρής ήταν το μανεκέν, ο Χατζηνικολάκης ήταν ο «ωραίος» της Διαιτησίας της Θεσσαλονίκης. Χαμηλών τόνων, πάντα όμως με το χαμόγελο στα χείλη και με μεγάλη προσφορά στην διαιτησία και στον Σύνδεσμο Θεσσαλονίκης.
«Σε παιχνίδι στην Καστοριά με τον Σιάγα, το γήπεδο ήταν άθλιο. Αντί για δίχτυ υπήρχαν αλυσίδες, χώμα κάτω και ξύλινα καλάθια. Ο ένας διαιτητής σφύριζε, ο άλλος ήταν μόνιμα στο κέντρο, κοντά στη γραμματεία και την κατηύθυνε. Στο δεύτερο ημίχρονο άλλαζαν θέσεις.
Αν έχεις προσωπικό πρόβλημα μην παίξεις. Αν δεν μπορείς να ξεπεράσεις την προσωπική σου πίεση μη σφυρίζεις. Είναι κακό για τους άλλους».